Dik door stress? Overgewicht en obesitas hebben niets te maken met te veel eten of te weinig bewegen!

Er zijn nauwelijks onderwerpen waar zoveel onzin over ons is uitgestort als over ons gewicht, afvallen, en hoe we er uit zouden willen of moeten zien. In het boek “Lichter” beschrijft William Cortvriendt stap voor stap wat de epidemie van overgewicht en obesitas heeft veroorzaakt en komt tot verrassende maar logische conclusies over maatregelen die overgewicht en obesitas wel voorgoed laten verdwijnen. Het blijkt namelijk dat de oorzaken van overgewicht en obesitas niets te maken hebben met te veel eten of te weinig bewegen!

Te veel hormonen

Kun je te dik worden van stress? We kennen uiteraard allemaal wel het verhaal van iemand die vertelde dat hij of zij meer is gaan eten en vervolgens dik is geworden tijdens een stressvolle periode in hun leven. Ik moet bekennen dat ik in het verleden nogal eens mijn wenkbrauwen fronste bij een dergelijke uitlating en de gangbare mening had dat het gewicht gewoon was toegenomen door te weinig zelfbeheersing en gebrek aan lichaamsbeweging. Echter, de constatering dat je door te veel stress overgewicht kunt krijgen is volledig juist en met onze opgedane kennis over insuline kunnen we ook begrijpen waarom.

Indien er acute stress optreedt, reageert ons lichaam met wat wel bekendstaat als de ‘fright-fight-flight’-reactie (angst-vecht-vluchtreactie). Wanneer we bijvoorbeeld worden geconfronteerd met een levensbedreigend gevaar, dan verhoogt ons lichaam onmiddellijk de bloedspiegel van adrenaline waardoor de hartfrequentie toeneemt, de bloeddruk omhooggaat en de bloedvaten in de spieren gaan openstaan. Tevens stijgt de bloedspiegel van cortisol, dat ook wel ‘het stresshormoon’ wordt genoemd.

Cortisol

Cortisol zorgt dat het bloed stolt zodat het bloedverlies bij een eventuele verwonding wordt beperkt. Belangrijk in dit verband is dat cortisol ook zorgt dat er via de wijd openstaande bloedvaten in de spieren en de verhoogde bloeddruk onmiddellijk meer energiekan worden aangevoerd en benut. Cortisol doet dit door de lever het signaal te geven om meer glucose uit de glycogeenvoorraad aan de bloedbaan af te geven, en daarmee indirect aan de alvleesklier. Hierdoor komt er weer meer insuline in het bloed. Deze hele cascade van gebeurtenissen – die zeker bij acute stress al binnen enkele seconden plaatsvindt – is uiteraard een zinnige bescherming die de natuur ons heeft gegeven om aan acuut gevaar te kunnen ontsnappen.

Het wordt echter een heel ander verhaal als de stress chronisch wordt. Hierdoor blijven er hoge bloedspiegels van hormonen adrenaline en cortisol optreden, met als gevolg dat de bloeddruk hoog blijft en we sneller bloedklonters krijgen, waardoor de kans op hart- en vaatziekten snel toeneemt. De chronisch hoge spiegel van cortisol veroorzaken daarnaast chronisch verhoogde glucosespiegels en daarmee ook verhoogde insulinespiegels. En uit het voorgaande weten we ondertussen wat dit betekent: onze vetopslag, eetlust en ons gewicht nemen toe! Uiteindelijk kan chronisch stress daardoor aanleiding geven tot overgewicht, obesitas en zelfs diabetes type 2!

Insulineresistentie

Diegenen die met overgewicht te maken hebben gehad zullen uit ervaring weten dat hoe langer het overgewicht er was, hoe moeilijker het werd om er vanaf te komen. Dit komt doordat chronisch overgewicht samengaat met langdurig hoge niveaus van insuline en hoe langer men deze hoge bloedspiegels heeft, hoe hoger de kans dat er ondertussen insulineresistentie is opgetreden. Lichaamscellen worden dan geleidelijk, vaak over een periode van jaren, minder gevoelig voor de werking van insuline. Met andere woorden, er is bij een bepaalde glucosespiegel in je bloed steeds meer insuline nodig om deze naar normaal te laten terugkeren. Bij erg hoge spiegels van insuline kan deze verminderde gevoeligheid zelfs al heel snel optreden. Zo is gebleken dat wanneer gezonde vrijwilligers intraveneus een hoge dosering insuline toegediend krijgen zij al binnen twee dagen het begin vertoonden van insulineresistentie!

Maar ook een aanhoudende matige verhoging van insuline kan deze resistentie veroorzaken. Een normale situatie is dat we driemaal per dag eten met geruime tussenpozen. Dit veroorzaakt dan ook driemaal per dag een insulinepiek (die niet al te hoog is als we de juiste voeding eten). Maar wat gebeurt er als we tussen de maaltijden door gaan snacken? Deze situatie werd nagebootst bij vrijwilligers door hun via een intraveneus infuus een lage maar continue hoeveelheid insuline toe te dienen. Alweer bleek dat hierdoor insulineresistentie ontstaat. Een dergelijke geleidelijke afname van gevoeligheid is een bekend fenomeen dat kan optreden bij zowel lichaamseigen stoffen als ook bij lichaamsvreemde stoffen, bijvoorbeeld geneesmiddelen of drugs zoals cocaïne en heroïne, waarbij steeds hogere hoeveelheden nodig zijn om hetzelfde effect te bereiken.

Insulineresistentie is vooral een berucht fenomeen bij patiënten met diabetes type 2. Als dit optreedt, is er steeds meer insuline nodig en uiteindelijk wordt daardoor eigen insulineproductie ontoereikend en moet er extra insuline worden toegediend door middel van regelmatige injecties.

Win boek Lichter van William Cortvriendt

Miss Natural mag 3 x het boek “Lichter” van William Cortvriendt t.w.v. € 20,- cadeau geven. Wil jij dit boek graag ontvangen? Laat dan in een reactie achter wat jij allemaal al hebt geprobeerd om gewicht te verliezen. Onder alle reacties verloten we 3 x het boek ‘Lichter’ van William Cortvriendt

Kun je niet wachten en wil je snel alle kennis uit het boek lezen? Bestel dan hier alvast jouw exemplaar >>

De winnaars zijn bekend

Gefeliciteerd Sahrona, Yvonne en Marijke! Het boek zal zo snel mogelijk bij jullie op de mat liggen.