Sabine eet suikerbewust met een twist

Mijn naam is Sabine en ben 38 jaar jong. Ik woon in Amersfoort met mijn vriend en onze 3 katten. Wij zijn deeltijdpleegouders van een meisje van 11 en hebben bewust zelf geen kinderen.

Wij hebben een zeilboot(platbodem) waarmee we in de vakanties richting het IJsselmeer, Friesland en de wadden gaan. Ik ben werkzaam als activiteiten begeleider in een instelling waar mensen wonen met een verstandelijke en lichamelijke beperking. Ik werk daar met de oudere doelgroep. De mooiste en waardevolste baan van de wereld! Zo af en toe ga ik mee met vakantie reizen van de Zonnebloem als vrijwilligster.

Mijn hobby’s zijn fotografie, de natuur en lekker buiten zijn in de tuin of bijvoorbeeld aan het strand.

Waarom Miss Natural?

Dan kom je op een moment in je leven dat je denkt. Ik doe het best goed. Een huisje, liefhebbende familie, een baan, een partner, lieve vrienden. Eigenlijk heel cliché maar waardevol. Toch bleef er iets kriebelen. Ik wil iets extra’s gaan doen in mijn leven maar wat?

Overal hoor je van mensen die een eigen website opzetten en “hoe kan je het verzinnen” spullen gaan verkopen, een bedrijfje opzetten of een studie gaan volgen. Er borrelde van alles in mijn hoofd maar wist niet goed wat ik er nou mee aan moest. Leuk om bijvoorbeeld een thuisstudie te volgen maar welke en wat wil ik er dan mee? Werk gerelateerd of juist niet. Kortom een hoop vragen en geen antwoorden. Dus legde het maar weer naast mij neer. Ik heb genoeg interesses zoals fotograferen, dieren en natuur, maar ook voeding en gezondheid.

Toen las ik het bericht Facebook van Miss Natural die redactieleden zocht voor de website. “Eureka, dat is het!”,  dacht ik en heb de stoute schoenen maar aangetrokken en een berichtje gestuurd. Maar hmm, ik heb geen schrijfervaring en het is natuurlijk wel zaak om leuke onderwerpen te bedenken. Hier ligt de uitdaging en een prikkel om eens wat anders in het dagelijkse leven te doen.

Ik eet vlees noch visch

Hoe Miss Natural ben ik al? Ik eet al ruim 22 jaar vlees noch visch. Een bewuste keuze omdat ik zo’n softe dierengek ben. Elke hond of kat wordt door mij geaaid en dierenleed gaat mij aan het hart. Mijn moeder dacht dat vegetarisch eten wel zo’n puberactie zou zijn die over zou waaien maar nee dus! Vlees was al nooit mijn ding en schoof de helft vaak al door naar mijn vaders bord, hij blij ik blij. Gebakken vis kon ik nog wel waarderen of een kippenpootje.

Door een klasgenootje op de middelbare school die vegetariër was werd ik aan het denken gezet en nam de eerste stappen in de wereld die vegetariër heet. Als je vervolgens op school filmpjes ziet over de bio-industrie en proefdieren, nou dan ben je helemaal genezen!

Toentertijd  waren de groente in een jasje van Iglo, de vegahamburger, -schnitzel en groenteschijf de enige vleesvervangers. Uiteten was een uitdaging en als ik dansles had vroeg ik om een gebakken ei aan mijn moeder of iets met kaas voor bij het eten, want jeetje wat een knoflook zit er in een vleesvervanger.

Ben ook wel redelijk milieu bewust zoals geen onnodige lampen aan, thermostaat niet hoog en op tijd weer uit, afval scheiden. Er is toch nog veel blijven hangen vanuit mijn opvoeding.

Suikerbewust met een twist

Sinds een jaar of 3 neus ik rond in het leven dat suikervrij/bewust eten heet en alles wat daar bij komt kijken. Mede omdat ik fibromyalgie heb en suikers niet goed zijn voor de spieren was dat de aanzet tot de eerste stappen. Mijn start is begonnen door het boek van Carola van Bemmelen te kopen. Niet met als doel om te stoppen met suikers maar door goede informatie te hebben voor de juiste basis om te starten met een andere leefstijl qua voeding. Hier heb ik een hoop aan gehad en ben vervolgens Facebook pagina’s en gezondheidssites gaan volgen voor nog meer aanvulling.

Ik  leef nu suikerbewust met een twist. Helemaal suikervrij zag ik niet zo zitten, maar heb een weg gevonden in een andere eetgewoonte waarbij ik suikers beperk, minder tarwe gebruik, light producten niet gebruik, meer zelf maak en anders de etiketten bewust lees voor aanschaf. Lang leve de tomatenblokjes uit blik en diepvriesfruit. I love it.

Ik eet bijvoorbeeld wel gewoon aardappels maar niet vaker als 1x per week en mijn ontbijt bestaat nu niet meer uit brood maar bijvoorbeeld havermoutpap op basis van plantaardige melk of yoghurt met muesli en allerlei lekker gezonde toevoegingen. Uiteraard zonder suiker.

Het koekje wat je vaak geserveerd krijgt in een restaurant laat ik nu gewoon liggen. Vriendlief blij, maar soms ook scheve gezichten want “gut je bent dun genoeg”.

En die twist? Soms een frietje, cappuccinootje, ijs, pizza of een stukje taart. In het weekend een paar chipjes of een stukje overheerlijke oude kaas met mosterd en van de zomer smaakte een rosébiertje op zijn tijd heerlijk. Ik geniet bewust van die twist en voel me ook echt niet schuldig.

Ik merk dat het daardoor makkelijker is om een andere eetstijl aan te houden.

Wil je meer weten of gewoon reageren? Laat dan een reactie achter, dat lijkt mij erg leuk!

PS Ik zit trouwens op Instagram en heb een website waar ik regelmatig mijn foto’s plaats.