Van welke voeding kon jij als kind ontzettend genieten?

Want bij opa en oma hadden ze heerlijk vers brood van de bakker uit het dorp wat niet voorgesneden was. Mijn opa sneed dan voor mij een royale snee af en belegde die met boter en honing. Heerlijk was dat, het toppunt van smullen voor mij! Als we naar huis gingen kreeg ik, als het seizoen daar was, mandarijnen mee naar huis. Meestal zoveel als ik kon vasthouden.

Ik stond er zelfs bij vriendinnen om bekend dat ik bijna altijd mandarijnen bij me had, gekregen van oma. Ze had standaard een schaal vol staan om aan alle kleinkinderen uit te delen. Ik heb me later wel eens afgevraagd hoeveel ze er wekelijks wel niet in moesten slaan!

Heerlijke boontjes van opa

Als ik in de zomer langskwam waren ze vaak in de tuin aan het werk. Mijn opa had een moestuin waar hij sperzieboontjes kweekte. Zoveel dat hij de hele (grote) familie, het jaar rond, van sperzieboontjes kon voorzien. Zakken ingevroren boontjes lagen overal in de vriezer. In die tuin stond ook een enorme pruimenboom, dus in de zomer vertrok ik met handenvol pruimen. Mijn opa klom dan vaak de boom in om ze te plukken, wat ik altijd erg stoer vond!

Toen ik puber was stopte mijn opa met de boontjes, het werd te veel werk. Gelukkig hadden we nog voorraad in de vriezer dus we konden nog even vooruit. Maar op een dag aten we boontjes en na een hap keken mijn vader en ik vragend naar mijn moeder; de boontjes waren niet zo lekker! Toen waren ze echt op en aten we boontjes uit de supermarkt. 

Uit eigen tuin en seizoensgebonden

Ik kan natuurlijk uren doorgaan met prachtige anekdotes over mijn opa en oma maar wat ik wil laten zien is hoe zij mij lieten genieten van gezond en puur eten. Eten wat vers uit eigen tuin komt, van het land, en seizoensgebonden is. Er was ondertussen genoeg kant en klaar te koop in de winkels maar dat hadden ze nauwelijks in huis. Misschien is het ouderwets om vast te houden aan je gewoonten maar het is wel heel gezond in dit geval!

Veel kennis over voeding gaat verloren

Jammer genoeg lijkt het soms wel of dat in een paar generaties helemaal aan het verdwijnen is. Ik vraag me af hoeveel kinderen nog met hun opa in de moestuin staan of samen met oma eitjes gaan rapen bij de boer. Langzaam maar zeker gaat heel veel kennis over voeding verloren. Kennis die vervangen wordt door gemakzucht en snelheid. En daarmee verdwijnt ook het plezier dat je beleeft aan zelf kweken, verzorgen en bereiden van je eten. Denk er maar eens over na, niks smaakt toch zo lekker als eten waar je tijd, energie en liefde in hebt gestopt?

Verse soep van oma of uit blik?

Als je mag kiezen tussen een blik groentesoep uit de supermarkt of de verse groentesoep van je oma met kruiden net uit de tuin geplukt kiest niemand voor dat blik.  Eten is niet alleen iets wat je nodig hebt om op de been te blijven, iets wat even snel tussendoor geregeld moet worden, het is een levensbehoefte die tijd en aandacht moet krijgen. En waar je bovenal van moet genieten!

Wat is jouw herinnering aan eten?

Duik eens even in je eigen herinnering; Van welke gezonde pure voeding van vroeger kon je als kind ontzettend genieten? Zie en proef je het weer als je er aan denkt? Voelde je je verwend met dit heerlijke eten? Misschien is het eens tijd om jouw heerlijk ouderwetse herinnering in ere te herstellen! Je hoeft natuurlijk niet meteen boer te worden, ik snap best dat niemand daar tijd voor heeft, begin gewoon klein.

Lekkere boterhammen maak ik nu zelf

Zo bak ik sinds enkele weken mijn eigen brood, met meel dat ik bij de molenaar haal. Het kost me wat meer tijd en planning dan voorheen. Maar bijna elke dag vertellen mijn kinderen uit school dat ze zo’n lekkere boterhammen hadden en dat is het mij meer dan waard! En zo geef ik mijn mooie herinnering door. Ik ben benieuwd welke herinnering er bij jullie boven kwam.

Van welke gezonde pure voeding van vroeger kon je als kind ontzettend genieten?