Eva is bevallen. Welkom lief meisje Indy!

Woensdag 15 juli ben ik bevallen van een dochter. Eindelijk, ze is er… en hoe! ’s Nachts om 3:29 uur is onze dochter Indy Eva Feijen geboren. Na 42 weken + 3 dagen was het tijd om haar te halen nadat wij zagen dat het vruchtwater wat troebel was. Ze bleek later ook wat in het vruchtwater gepoept te hebben. Dinsdag werden bij het Vrouw, Moeder en Kind centrum (MMC Veldhoven) om 10 uur mijn vliezen gebroken in de hoop dat de bevalling vanzelf op gang zou komen. Om 12 uur kreeg ik oxytocine om de weeën op gang te krijgen, lage dosering en rustig opgebouwd.

Zonder verdere pijnbestrijding heb ik met ademhaling, massage en ontspanning de steeds frequenter komende weeën opgevangen… pfff en dat was echt wel heftig! Vanaf 7 cm ontsluiting ben ik heerlijk in een warm bad gaan zitten, waar ik bleef zitten tot volledige ontsluiting. Toen mocht ik persen, inmiddels was de nacht begonnen. Heel heftig waren de weeën en ze bleven komen 4 per 10 min. Helaas bleef ze hoog in mijn bekken zitten na langdurig persen en zijn we uitgekomen bij een keizersnede. Ik had er alles aan gedaan om zo natuurlijk mogelijk te bevallen. Tot op de operatietafel had ik erg heftige weeën en was blij met de verlossende ruggenprik. Ze hebben mijn oude litteken opnieuw opengemaakt en toen alle ogen in de kamer groter werden werd duidelijk dat ik wel een hele grote baby in mijn buik bij mij droeg… ze woog maar liefst 5130 gram lang genoeg in de oven gebakken! Een geweldig team verpleegkundigen, verloskundigen, gynaecologen, anesthesisten en kinderartsen heeft ons er doorheen geloosd en onze wensen gerespecteerd. Tevens had ik heel veel steun van de nieuwe vader Paul en mijn lieve vriendin Janneke die met mijn placenta naar huis ging om deze te capsuleren. Ik ben dankbaar voor deze heftige intensieve reis, die ik nu echt voor het laatst heb gemaakt!

Ik ben van mijn grote roze wolk afgevallen Indy had gister wat verhoging (38 graden noemen ze hier koorts?!) en is uit voorzorg opgenomen op de medium care afdeling. Ze krijgt daar nu een 3-daagse antibioticakuur en bijvoeding. WTF! Baar je de meest gezonde grote baby die er bestaat, ligt ze aan de hartbewaking met infuus tussen de couveuse kindjes! Naar mijn gevoel is er niets ernstigs aan de hand (glucose is goed) en voelt het ook niet fijn dat we haar uit handen hebben moeten geven. Haar bloed is afgenomen en dit wordt nu gecontroleerd op infecties. Eerst afwachten op de resultaten vonden ze niet verantwoord. Volgens mij had ze gewoon dorst(koorts). Daar ga je met je bamboo luiers, water wipe doekjes en probiotica in de wereld waar pampers, zwitsal en nutrilon domineren. Gelukkig pakt ze goed mijn borstvoeding en ben ik gestart met afkolven en geven we haar Geitenmelk zuigelingenvoeding als bijvoeding… ja, meisje is verwend geweest in mijn buik! Ik was in tranen… maar geef me maar over aan de protocollen (veel gehoord woord van de dag ) het is nu eenmaal zo en we starten thuis wel weer natuurlijk. Ze mag vanavond weer op mijn kamer en hopelijk zondag naar huis.

Een hele week kamperen in het ziekenhuis zit er bijna op. Liggen op plastic matrassen, geen frisse lucht, maaltijden verpakt in plastic en dat alles wel met een Hilton service! Het Indy Festival was intens. Ik ben gebroken, moe en love stoned! Let’s go Home…

Afgelopen zaterdag hebben we het einde van de kraamweek, de intense ziekenhuisweek en bevalling gevierd met een baby borrel. Wat een avontuur! Nu genieten van ons nieuwe gezin en ritme.