Gebruik jij al zilverwater?
Zilverwater is een colloïdale oplossing van zilver in water. Bij een juiste productie ontstaan er submicroscopische zilverdeeltjes die in het water blijven zweven doordat er een kleine elektrische lading op elk zilverdeeltje geplaatst wordt. Het is een multifunctionele substantie en verhoogt de weerstand van het organisme en bied ondersteuning bij het behouden van de gezondheid bij mensen, dieren, en zelfs planten. Het wordt toegepast bij wel meer dan 600 klachten en aandoeningen! Waar het vroeger in de Verenigde Staten als geneesmiddel werd verkocht, kun je het nu in de schappen van de natuurwinkel vinden als voedingssupplement. Maar zilverwater is nog altijd een populair middel dat gebruikt wordt om de gezondheid bij te staan. Gebruik jij het al?
De geschiedenis van colloïdaal zilver
Colloïdaal zilver was voor 1938 in de Verenigde Staten aangemeld als geneesmiddel. Tegenwoordig heeft colloïdaal zilver niet meer de status van geneesmiddel, maar mag het wel als voedingsupplement worden verkocht. Vooral tegen het bestrijden van schimmelinfecties wordt dit veel gebruikt. Bij de vroegere koningshuizen werden zilveren bekers en schalen gebruikt omdat dit beter voor de gezondheid bleek te zijn. Voedingsmiddelen die in zilveren bussen werden bewaard bleven langer goed.
Tot circa 1970 werden in veel laboratoria glazen kweekschalen voor bacteriën gesteriliseerd door er een zilveren plaat in te leggen. Vanaf dat jaar wordt zilver ook weer gebruikt bij waterzuivering en in watertanks in de luchtvaart en ruimtevaart en voedingsmiddelen industrie. In de jaren 1990-2000 zien we dat zilver verwerkt wordt in textiel en schoenen als bacteriedoder en geurbestrijder. In 2005 wordt zilver ook gebruikt als vezel in ondergoed ter voorkoming van bacteriële infecties. Er wordt al sinds 1800 veel onderzoek gedaan en het aantal kwalen waartegen zilver met succes werd ingezet bereikte al snel ruim 600. Door de herontdekking van Paul Farber komt colloïdaal zilver steeds meer in de belangstelling. Met de moderne manier van produceren is de kwaliteit aanzienlijk verbeterd en is het zilverwater een stuk meer betaalbaar geworden.
De werking van Zilverwater
Door een lichte elektrische stroom door 2 staven puur zilver en gedestilleerd water te leiden worden zeer kleine zilverdeeltjes door het water opgenomen. Zo’n zilverdeeltje wordt colloïd genoemd en is het kleinst mogelijke deel van een stof met de karakteristieke eigenschappen van deze stof. Zilver colloïden hebben een grootte tussen de 0,0001 en 0,01 micron en zijn daardoor in staat om bijvoorbeeld een virus binnen te dringen. De elektrische lading van de deeltjes houdt ze zwevend in het water.
Er wordt wereldwijd veel over colloïdaal zilver geschreven en nog steeds wordt er veel onderzoek verricht. Hier wordt duidelijk dat colloïdaal zilver een krachtige brede werking heeft en succesvol kan ondersteunen bij de behandeling van meer dan 600 virale en bacteriële infecties. Uit onderzoek is gebleken dan het enzym wat alle eencellige bacteriën, schimmels en virussen gebruiken voor hun zuurstofstofwisseling, verstoord raakt na contact met het colloïdaal zilver. Colloïdaal zilver doet zijn werk zonder menselijke enzymen te schaden.
Zilverwater kopen en bewaren
Als colloïdaal zilver in glas wordt bewaard blijft de elektrische lading minimaal een jaar bestaan, in plastic verpakt slaat het zilver al gauw neer en heeft het water zijn werking verloren. Let er bij het kopen van colloïdaal zilver dus op dat deze in glas verpakt is. Let er ook op dat het water helder en zonder neerslag is. Bewaar colloïdaal zilver niet in de koelkast, maar bij kamertemperatuur op een donkere plaats. Bewaar het niet in de buurt van stralingsbronnen zoals een magnetron of halogeenlampen. Goed schudden voor gebruik en niet met metaal in aanraking brengen. Gebruik dus altijd een plastic lepel of bekertje bij gebruik.
Ziekten en klachten bestrijden met zilverwater
Colloïdaal zilver werd met succes ingezet bij meer dan 6oo ziekten, waaronder: acne, allergieën, alle soorten virussen, anorexia nervosa, artritis, bindvliesontsteking, blaasontstekingen, blinde darmontsteking, bloedparasieten, bloedvergiftiging, borstvliesontsteking, brandwonden, bronchitis, buikgriep, candida, cysten, darmkwalen, darmontsteking, diabetes, diarree, eczeem, gordelroos, griep, hepatitis, herpes, hersenvliesontsteking, amandelontsteking, huidontstekingen, infecties van de ogen, oren, neus, keel, vagina, urinewegen, jeuk van de anus, kanker, kinderziektes, kinkhoest, legionella, lymfklierontsteking, longontsteking, maagzweren, malaria, multiple sclerose, ontstekingen van neus, keel, oren, mond, parasieten, prostaatklachten, psoriasis, remedie tegen het niet mentaal in balans zijn, reuma, ringworm, rode hond, salmonella, schimmelinfecties, schildklierklachten, slaapwandelen, spruw, ziekte van Lyme (besmetting door teken), tuberculose, vergiftiging, vergrootte prostaat, vermoeidheid, virale voedselvergiftiging, voetschimmel, wonden in het hoornvlies, etc.
En bij lichamelijke klachten, zoals: eczeem, psoriasis, roos, ooginfecties, huidirritatie, moedervlekken, wratten, schaafwonden, littekens, winterhanden, ontsmetten, zonnebrand en insectenbeten.
Gebruik zilverwater
Zilverwater mag onverdund, of met water verdund worden ingenomen. Daarbij is het aan te raden het een tijdje onder de tong te houden. Het colloïdale zilver wordt dan door de slijmhuid onder de tong in het bloed opgenomen Het inwendige gebruik wordt aanbevolen bij aandoeningen van parasieten en schimmels (Candida), chronische vermoeidheid, bij ziektes door bacteriën en virussen maar ook bij vele andere ziekten. Bij aandoeningen van de mond en keelholte, tandvleesontstekingen, verkoudheden is het zinvol met onverdund zilverwater te gorgelen of te spoelen.
Moet het zilverwater in de darm werkzaam zijn dan moet het snel met veel water opgedronken worden zodat het zilver niet voortijdig door andere slijmvliezen wordt opgenomen.
We krijgen zilver en andere mineralen in ons lichaam via het voedsel dat we eten . Zilver komt normaal gesproken rechtstreeks uit organische bodem, die rijk is aan levende organismen. Deze organismen breken bestanddelen in de bodem af en zorgen dat mineralen beschikbaar zijn in vormen die assimileerbaar zijn voor planten. Op deze wijze komt zilver op een natuurlijke manier in ons lichaam via de mineralen die aanwezig zijn in biologische geteelde planten.
Als we groenten eten die, zoals de meeste planten tegenwoordig, met behulp van kunstmest geteeld worden, zonder levende organismen in de bodem, krijgen we niet deze hoeveelheid vitaminen en mineralen binnen. Hierdoor kunnen tekorten en deficiënties ontstaan. Verder vermindert ons vermogen om zilver op te nemen naarmate we ouder worden. Zilver deficiëntie zou een oorzaak kunnen zijn voor het slecht functioneren van het immuunsysteem.
