Spiritueel Daten

We kennen het allemaal wel, het gevoel dat we overladen worden door dingen die “moeten” gebeuren. Werk, studie, boodschappen doen, het huis poetsen, relaties en vriendschappen, naschoolse activiteiten, etc. Maar wat is daar eigenlijk van waar. Wat moeten we nou echt en wat leggen we onszelf op aan verantwoordelijkheden?

Beslissen wat je wel doet en wat je links laat liggen is erg belangrijk. Want als jij je grenzen niet aangeeft zal het leven je blijven overspoelen tot je er bij neervalt. Druk kan overal vandaan komen. Of je nou op je werk, thuis of ergens anders bent druk kun je altijd voelen en meedragen. Vaak brengen mensen met stress op hun werk diezelfde stress ook mee naar huis. In theorie niet nodig en het is vaak heel vervelend voor jezelf en je omgeving. Maar buiten dat meerdere mensen er last van kunnen hebben is het vooral heel erg ongezond om met deze stress rond te lopen. Spreekwoordelijk draag je de last mee op je schouders maar daar blijft het niet bij. Bij langdurige blootstelling aan druk en stress kan dit chronische worden en ga je dit opslaan in je lichaam waar je niet makkelijk weer vanaf komt, zo kun je ook allerlei lichamelijke klachten ontwikkelen.

Geef je grenzen aan

Geef op tijd je grenzen aan! Makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien, maar persoonlijk denk ik niet dat het aangeven van een grens datgene is waar veel mensen tegenaan lopen maar het bepalen wat hun eigen grenzen eigenlijk zijn. Het aangeven van een grens is ook niet makkelijk. Je moet er moed voor hebben om dit te doen. Vooral in een omgeving waar een ander iets over jouw te zeggen heeft. Daar deinzen we namelijk voor terug. In het bedrijfsleven kan je dit zien gebeuren. Werknemers die bang zijn om als vervelend gezien te worden of zelfs bang zijn om ontslagen te worden. Niemand wil tot last zijn en we willen allemaal alles kunnen, maar dat kan nou eenmaal niet. We zijn allemaal mensen, daarbij hoort dat je niet de hele wereld voor iedereen kan dragen. Op het werk wordt er van ons verwacht dat wij zelf een grens aangeven en zolang we dat niet doen kan er wel nog wat werk bij, toch?

“We zijn allemaal mensen, daarbij hoort dat je niet de hele wereld voor iedereen kan dragen.”

Als kind heb je vaak nog een ouder die voor je op komt en je beschermd maar de prestatiedruk begint wel al vroeg. Op school moet je genoeg kunnen om over te gaan naar de nieuwe klas; om uiteindelijk daarmee een diploma te kunnen halen. Maar wat heb je aan dat diploma als je zelf nog niet weet wat je kan en waar je grens ligt? The sky is the limit, maar wel binnen de gebaande paden van het schoolsysteem. Dan komt er dat moment dat je je diploma hebt, en dan… Dan moet je zelf je keuzes gaan maken.

Niet alleen in een werk- of studieomgeving lopen we tegen grenzen aan, we komen het overal tegen en dat zal ons hele leven zo blijven. Daarom kunnen we er maar beter goed in worden. In een relatie vinden we het vaak het moeilijkste om grenzen aan te geven. Dit is denk ik ook omdat dit het dichtst bij komt. Het is zo persoonlijk dat wanneer een grens overschreden wordt het niet alleen vervelend is maar dat het ook emotioneel echt pijn kan doen. De kunst in zo’n situatie is om niet gelijk in je emoties te schieten of van boosheid dicht te slaan maar door uit te spreken dat dit te ver gaat. In een relatie is het soms ook moeilijk te bepalen waar de grens ligt omdat je met meerdere partijen te maken hebt waar je om geeft. Wat zijn de grenzen van jezelf en wat zijn de grenzen van je partner. En nemen we die niet stiekem toch een beetje van elkaar over. In een relatie is het makkelijk om onbewust je eigen grenzen aan te passen omdat die van je partner ergens anders liggen maar juist daarin moeten we onszelf niet verliezen.

“Je lichaam weet wat het wil, wat goed voor je is en waarvan je een stap terug moet doen.”

De lijnen op een sportveld zijn duidelijk, je weet tot waar je mag gaan. Om je eigen grenzen onder ogen te zien kan een veel vager gebied zijn. Het is belangrijk om bij jezelf te voelen en te merken wat jouw grenzen zijn. Niemand anders kan dat voor je doen en niemand anders heeft er meer baat bij dan jijzelf. Ik vind het ook moeilijk om te voelen wat mijn eigen grenzen zijn maar nog moeilijker vind ik om tijd te nemen om er naar te luisteren. Je lichaam weet vaak heel goed waar je grenzen liggen en dat probeert het vaak ook aan te geven. Dan moet je er alleen nog naar luisteren. Het is verleidelijk om door te gaan voor bijvoorbeeld dat ene “belangrijke” examen en niet te zeggen “Nee, ik ga nu even niks doen” of om jezelf weg te cijferen wanneer het je allemaal even te veel wordt met je kinderen er bij. Echter is dit op lange termijn nooit de beste optie. We knokken vaak zelf liever door terwijl je ook de oppas kunt bellen. We willen en verwachten vaak veel te veel van onszelf. Ik merkte dit vooral toen ik twee weken hard gewerkt had voor een project, een negen kreeg en nog steeds niet tevreden was. Ik legde de lat veel te hoog en heb bij het volgende project wat ik kreeg elke nacht tot één uur doorgewerkt. De week daarna was ik ziek en waarom? Omdat ik door mijn perfectionisme en de wil om alles aan te kunnen niet tevreden was met een negen…

Iedereen heeft ze!

Iedereen heeft zo zijn eigen grenzen. Sommige kunnen heel veel aan en andere zijn gevoeliger voor prikkels. Het is belangrijk om er naar te luisteren als je lichaam het aangeeft. Zo hebben de meeste kwaaltjes die je aan je lichaam kan krijgen een diepere betekenis. Heb je een ontsteking dan kun je vaak je creatieve geest niet uiten en wordt je tegengehouden in je proces. Heb je last van je keelgebied dan kun je vaak letterlijk iets niet uitspreken wat je dwarszit. Hierdoor sla je de spanning op in je lichaam. Wanneer dit lange tijd doorgaat kunnen er zelfs ernstige en levensgevaarlijke ziektes ontstaan.

“Heb je een ontsteking dan kun je vaak je creatieve geest niet uiten.”

Uiteindelijk als je eenmaal bij jezelf besluit om je grenzen aan te gaan geven is het vaak gemakkelijker dan je zelf gedacht had. Wanneer je het besluit neemt om nu voor jezelf op te komen en daarmee je mindset veranderd zullen je grenzen ook helderder worden. Blijf bij jezelf en voel bij jezelf. Andermans gevoelens mag je even naast je laten liggen. Je mag gaan voelen wat voor jou goed is en waar jij blij van wordt. Je lichaam weet wat het wilt en weet wat goed voor jou is en waar je een stapje terug van moet doen. Het is nu dan de bedoeling dat je naar je lichaam gaat luisteren en je mentale stemmetjes even op de achtergrond te zetten. Al je gedachtes mogen er zijn maar hoeven niet gelijk te hebben. Je kan zeggen “Oke, dankjulliewel voor jullie input maar nu ga ik weer even voelen”. Dan hoeven ze niet te verdwijnen maar kan jij je even richten op wat je lichaam aangeeft.

Hoe kan ik bepalen wat nou goed is voor mij?

Heb je een vraag, een kwestie of weet je niet meer of wat je nu doet nog goed voor je is? Er is een simpele manier waardoor je makkelijk bij je lichamelijke reactie komt. Schrijf op verschillende briefjes de opties waarover je aan het twijfelen bent op. Leg deze allemaal op een aparte stoel. Ga bewust naar datgene wat op het briefje staat en denk terwijl je op de stoel zit daarover na. Hoe voel je je nu. Zit je lekker en wat is de houding die je automatisch aanneemt. Vaak helpt het als er iemand anders is die met je mee kijkt. Wanneer je op een stoel zit is het voor de omgeving vaak gelijk zichtbaar wat jouw lichamelijke reactie is. Zit of voel je je bekrompen, zwaar of belemmert in een stoel dan weet je dat die optie niet de beste voor jou is. Wordt je blij en krijg je energie wanneer je op een stoel zit dan ontvouwt zich een weg waar jouw lichaam heen wilt.

“Toon respect voor de ander en blijf daarbij ook trouw aan jezelf.”

Weet je waar je grens ligt? Probeer je dan eens te richten op wat je dan WEL wilt. Vraag erom met een positieve houding. Alleen als je je bewust bent van het gene dat jij aan wilt trekken zal je het zien wanneer het langskomt op je pad. Richt je op dat wat je aan wilt trekken want; alles wat je aandacht geeft groeit! Wil je een gezond lijf hebben of behouden zeg dan: “Ik ben gezond”. Richt je niet op de angst of ziekte. “Ik wil niet meer ziek of ongezond zijn”, het universum zal het woord “niet” niet horen. Trek de dingen aan die je wel in je leven wilt.

Bewaak je eigen wensen. Het uitspreken hiervan is ook helemaal niet egoïstisch. Vaak als je een grens aangeeft hebben mensen er alleen maar respect voor. En als jij zaken die niet van jou zijn naast je neer kunt leggen zul je zien dat ze zich vanzelf oplossen of op de plek terecht komen waar ze horen. Tuurlijk heb je in een relatie altijd te maken met minstens twee partijen en die hebben niet altijd dezelfde normen en grenzen. Luister naar de ander en deel jouw eigen onderwerpen. Dit leidt tot betere en stevigere relaties omdat je dan jezelf kan zijn. Grenzen uitspreken alleen al zorgt er voor dat er ruimte voor gemaakt wordt in het universum. Toon respect voor de ander en blijf daarbij ook trouw aan jezelf. Je lichaam weet het wel!

Ga jij wel eens over jouw grenzen heen?