Natuurcosmetica keurmerken en labels werden ontworpen om consumenten te helpen in de zoektocht naar natuurlijke en biologische producten, zonder bestanddelen die als schadelijk voor mens of milieu worden beschouwd, maar in ruime mate aanwezig zijn in conventionele cosmetica. Maar deze labels hebben ook hun beperkingen, en die ken je best om je keuze te kunnen maken bij de aankoop van een verzorgingsproduct.
In tegenstelling tot wat je zou verwachten kan een als ‘biologisch’ bestempeld cosmeticaproduct niet altijd garanderen dat het 100% biologisch is. Niet alleen is een gecertificeerd product niet altijd volledig natuurlijk (sommige labels laten het gebruik van bepaalde synthetische conserveringsmiddelen toe), maar het reële aandeel biologische ingrediënten is vaak bedroevend laag. In een context waar het woord ‘biologisch’ gebruikt wordt als verkoopsargument wordt de voor het publiek toegankelijke informatie vaak vaag en onnauwkeurig gehouden.
Om te bepalen of een cosmeticaproduct natuurlijk of biologisch is kan je kijken of er een keurmerk op de verpakking staat. De voorbije jaren ontstonden er verschillende labels, waarvan wellicht de bekendste het Duitse BDIH en de Franse Cosmebio/Ecobio en Ecocert labels zijn. Elk label volgt eigen richtlijnen met toegelaten grondstoffen, verwerkingsmethodes en berekeningen van het bio-aandeel. Download hier een voorbeeld met de verschillen die de keurmerken hanteren tussen biologisch en natuurlijk.
Deze uit Duitsland afkomstige certificatienorm is bedoeld om het begrip "natuurcosmetica" duidelijk te maken en om aan de verwachtingen van de consument wat betreft veilige, milieuvriendelijke en gezonde huidverzorgingsproducten te voldoen.
Dit houdt o.a. in dat er in en tijdens de samenstelling geen synthetische en huidbelastende grondstoffen worden gebruikt, geen dierproeven worden gedaan, dat de producten gifvrij zijn en worden gecontroleerd door een onafhankelijk instituut.
Dankzij het BDIH keurmerk kan er goed onderscheid gemaakt worden tussen de huidverzorgingsproducten die suggereren "natuurlijk" te zijn en zuivere gecontroleerde natuurcosmetica.
In tegenstelling tot wat je zou verwachten kan een als ‘biologisch’ bestempeld cosmeticaproduct niet altijd garanderen dat het 100% biologisch is. Niet alleen is een gecertificeerd product niet altijd volledig natuurlijk (sommige labels laten het gebruik van bepaalde synthetische conserveringsmiddelen toe), maar het reële aandeel biologische ingrediënten is vaak bedroevend laag. In een context waar het woord ‘biologisch’ gebruikt wordt als verkoopsargument wordt de voor het publiek toegankelijke informatie vaak vaag en onnauwkeurig gehouden.
Om te bepalen of een cosmeticaproduct natuurlijk of biologisch is kan je kijken of er een keurmerk op de verpakking staat. De voorbije jaren ontstonden er verschillende labels, waarvan wellicht de bekendste het Duitse BDIH en de Franse Cosmebio/Ecobio en Ecocert labels zijn. Elk label volgt eigen richtlijnen met toegelaten grondstoffen, verwerkingsmethodes en berekeningen van het bio-aandeel. Download hier een voorbeeld met de verschillen die de keurmerken hanteren tussen biologisch en natuurlijk.
BDIH keurmerk voor 'natuurcosmetica'
Deze uit Duitsland afkomstige certificatienorm is bedoeld om het begrip "natuurcosmetica" duidelijk te maken en om aan de verwachtingen van de consument wat betreft veilige, milieuvriendelijke en gezonde huidverzorgingsproducten te voldoen.
Dit houdt o.a. in dat er in en tijdens de samenstelling geen synthetische en huidbelastende grondstoffen worden gebruikt, geen dierproeven worden gedaan, dat de producten gifvrij zijn en worden gecontroleerd door een onafhankelijk instituut.
Dankzij het BDIH keurmerk kan er goed onderscheid gemaakt worden tussen de huidverzorgingsproducten die suggereren "natuurlijk" te zijn en zuivere gecontroleerde natuurcosmetica.
