De guru's en de echte wereld...

Er zit echter ook een nadeel aan. Door al die informatie ben je bij elke hap die je neemt extreem bewust van het goede of het slechte ervan.

Althans, dat is mijn dilemma van de laatste weken. Zeker omdat ik hier in Griekenland lang niet altijd kan kopen en klaarmaken wat ik wil.

Wie zegt wat?

Volgens David Wolfe moet minimaal 51 % van wat je eet rauw zijn, anders worden de vitamines niet door je lichaam opgenomen. Volgens Amber Albarda mag je geen ‘normaal’ brood, koemelkproducten, meel en suiker eten. En Michael Pollan vindt dat je vooral moet eten wat je grootmoeder at, dus niets voorgeproduceerds uit de supermarkt.

Wat is nu gezonde voeding?

En zo zijn er nog veel meer food guru’s die je vertellen over wat wel en niet gezond en goed is. Duidelijk bij allemaal is dat je niet te veel moet eten, gevarieerd en vooral veel fruit, groenten en noten. Het liefst niet te veel snelle koolhydraten als brood, rijst en pasta. De restricties zijn vaak wel duidelijk, maar lang niet altijd even makkelijk op te volgen. Want ik ben, zoals velen, dol op pasta en brood en vind het maar moeilijk dit te laten staan. Maar moet ik nu mijn hele leven denken dat het niet goed is als ik dat eet?

Welke voeding moet je kiezen?

De andere kant van de medaille is er ook heel veel producten gezond zijn. En die moet je dus eten. Denk aan de Superfoods als Goji-bessen, honing, zee-algen, avocado’s, sesam en zo kan ik er nog een hele lijst opnoemen die goed voor je binnen- of buitenkant zijn. Maar ik heb geen idee hoe vaak dat dan moet, want als je alles wilt eten, dan ben je voor mijn gevoel continu aan het eten.

Het dieet van de Grieken

Ik vind van mezelf dat ik gezond eet. Hoewel het in een land als Griekenland lang niet altijd goed vol te houden is. Want hoewel het dieet van Grieken van nature veelal uit vers gemaakte producten bestaat, is het in toeristisch Griekenland maar moeilijk om biologische producten te vinden. En wat me opvalt, ze koken en bakken alles helemaal door tot het zacht en makkelijk weg te werken is. Het is smaakvol, maar daardoor verdwijnen alle vitamines juist weer (maar dat is alleen als je geen vlees eet, want extreem platgeslagen en doorgebakken vlees, daar wordt niemand blij van).

Het zou geweldig zijn ergens te wonen waar je de biologische, natuur- of boerenwinkel gewoon om de hoek hebt. En waar je dus alle goede producten kunt kopen, misschien dat mijn dilemma dan wat minder groot wordt. Hoewel…..

Hij heeft weinig met gezond eten

Er is namelijk ook nog het ‘probleem’ van het samenwonen. Toen ik alleen was, hoefde ik alleen maar voor mezelf te zorgen en at ik zoals ik het wilde (dus alles vers en zelfgemaakt). Maar mijn huisgenoot heeft van nature weinig met gezond eten. Gelukkig is hij een makkelijke eter en vindt hij alles lekker wat ik maak. Maar hij heeft ook af en toe behoefte aan een snicker, chips, pita gyros en (in Nederland) een frikandel.

Hoe belangrijk is het nu eigenlijk?

En als ik zie hoe fit en energiek hij is, dan vraag ik me wel eens af hoe belangrijk het nu eigenlijk is om gezond te eten? Dan ga ik twijfelen of al mijn gedoe niet wat overdreven is. Dan eet ik een keer een chipje of pita gyros mee. Maar meestal kom ik niet verder dan een handje of hapje, want al gauw kom ik dan weer terug bij mijn eigen gezonde eten. Want ik vind het gewoon echt niet lekker meer, al dat eten wat wel eten wordt genoemd, maar het eigenlijk niet is.

Hoe leef je zo gezond en bewust mogelijk, zonder er elke minuut bij stil te staan? Of gaat het over naarmate je langer gezond leeft?

Hoe doe jij dat als de persoon met wie je samenleeft
daar niet zo veel interesse heeft als jij?