Nog 1 keer…. Natuurlijk Zwanger!

Daar zit ik dan achter mijn computer, een beetje in de war, verbaasd en nog vol ongeloof. Ik ben zwanger! Geheel gepland hoor, maar ik heb een beetje vreemd verhaal. Ik zal je vertellen hoe ik natuurlijk zwanger ben geworden.

In de zomer van 2013 kwam ik mijn allereerste vriendje weer tegen. Toen wij 16 waren hebben we precies 3 maanden verkering gehad en waren we allebei, bleek achteraf, verdrietig dat het uitging.

Een nieuw gezin

Na 22 jaar werden we weer verliefd en een jaar later wonen we samen met mijn tweeling van 4 jaar. Weer een echt gezin! Omdat hij nog geen kinderen heeft ging ik nadenken of ik nog een keer zwanger zou willen worden. In november ben ik 39 jaar geworden, dus daar nog jaren over nadenken leek mij niet verstandig. Bovendien had ik voor mijzelf besloten dat ik ook zeker geen rare stunts zou gaan uithalen als zwanger worden niet zou lukken en ik in mijn ogen daarvoor ook te oud zou zijn.

IUI, IVF en ICSI

Zoals je misschien weet heb ik er bij mijn tweeling ruim 5 jaar overgedaan en een compleet medisch traject doorlopen (IUI, IVF, ICSI) om überhaupt zwanger te worden. Niets aanwijsbaars is er gevonden. Een zeer emotionele, frustrerende en moeilijke periode die ik gelukkig heb kunnen afsluiten met de mooiste beloning die er bestaat… zwanger worden! Mijn geduld werd in maart 2010 zelfs dubbel beloond met een tweeling. Ik ben uiteindelijk natuurlijk zwanger geworden, ik had namelijk te weinig eitjes (slechts 3) voor de punctie en daar hebben ze alleen het zaad bij geplaatst. Je kunt mijn hele verhaal lezen in het boek ‘Natuurlijk! Zwanger’.

Voorbereiden op een zwangerschap

Ik wist dus zeker dat ik nu natuurlijk zwanger wilde worden. Ongemerkt deden velen van jullie mee met mijn voorbereidingen. De Clean Start 21 dagen detox was namelijk mijn start en voorbereiding op deze zwangerschap! Mijn vriend deed helemaal mee en trok zich niets aan van zijn grappende collega’s en ging met soep en sappen naar zijn werk. Uiteraard gebruikten wij beiden een goede multivitamine, ik speciaal voor vrouwen die zwanger willen worden, extra vitamine C en visolie. Daarnaast reinigende kruidenthee en heel veel gezonde biologische voeding.

Een schoon lichaam

Sinds ik de opleiding orthomoleculaire geneeskunde heb gedaan in 2011 ben ik schoon gaan eten en leven. Ik gebruik natuurlijke huidverzorgingsproducten, schoonmaak- en wasmiddelen en eet zoveel mogelijk biologisch, zonder suiker en chemische zoetstoffen. Mijn lichaam is nu dus een stuk schoner dan de eerste keer dat ik zwanger probeerde te worden.

Misselijk en moe

Maar dat het zo snel raak zou zijn!!! Ik kon het niet geloven. Op 12 september heb ik mijn spiraaltje door de huisarts laten verwijderen. We waren al 2 weken op weg met de detox en nu konden de laatste hormonen van het spiraal er ook uit! Mijn menstruatie kwam alleen niet opgang. Op advies van een orthomoleculair therapeut heb ik een Chinese kuur gedaan om mijn hormoonhuishouding weer in balans te krijgen en mijn menstruatie op gang. Dit was begin november. Tijdens deze 10-daagse kuur was ik ontzettend misselijk, maar dit kon een bijwerking zijn, dus ging ik daarmee door. Na Margriet Winter Fair, waar ik 6 workshops per dag gaf gedurende 7 dagen, was ik zo moe dat ik echt niet meer kon. Ik ben daarna ook moe gebleven en zelfs ook verkouden en een dag ziek in bed. De vermoeidheid bleef en dus ging ik begin december naar een bioresonantie praktijk om te kijken wat er aan de hand kon zijn. Daar kwam uit dat ik een bacterie in mijn darm had en daardoor zo vermoeid was. Mijn overige waardes had ze ook gemeten en alles (vitamine en mineralen) was verder goed. Een behandeling voor de bacterie volgde en op 23 december liet zij na een voetreflexbehandeling weten dat de bacterie weg was. Maar ik bleef moe! Verder had ik ook last van stemmingswisselingen, dacht aan een winterdip met al die regen. Ik heb in december zelfs nog een moodboard gemaakt en daar een foto van een baby opgeplakt.

Hoeveel signalen had ik nodig?

Ook had ik al een tijd last van gespannen borsten, ik dacht dat dit te maken had met het feit dat mijn menstruatie niet op gang kwam en hiervoor gebruikte ik op aanraden weer een ander supplement. Ook had ik al maanden geen zin meer om alcohol te drinken en ook de geur van koffie trok mij niet meer. Hoeveel meer signalen had ik nodig… Ik heb in november een zwangerschapstest gedaan, maar die wees toen niets uit. Een zwangerschap heb ik dan ook maar snel uit mijn hoofd gezet. Tot vorige week vrijdag 9 januari. Ik merkte dat mijn buik steeds dikker werd. Ook tegen mijn vriend had ik al een paar keer gezegd dat ik mijn ‘ik-ben-mijn-buikje-kwijt’ verhaal niet meer kon vertellen.

Schijnzwanger?

Onderweg naar huis bedacht ik dat ik misschien wel schijnzwanger kon zijn. Ik heb op schijnzwanger gegoogled en vond het volgende. De symptomen van een schijnzwangerschap komen overeen met een echte zwangerschap. De vrouw is “overtijd” en kan last hebben van:

  1. Misselijkheid
  2. Overgeven
  3. Moeheid
  4. Veel slapen
  5. Toenemen van gewicht
  6. Vaak moeten plassen
  7. Opgeblazen gevoel
  8. Pijnlijke/gevoelige borsten

Zes van de acht symptomen horen momenteel bij mij, ik ben gelukkig niet meer misselijk en hoef ook niet over te geven. Toch maar een test doen dacht ik en vertelde dit ’s avonds thuis.

Nog een zwangerschapstest

We hadden nog 1 test over van de vorige verpakking en vol spanning vulde ik een plastic bakje. Staafje er in en 20 seconden wachten. Het staafje legde we op tafel en toen verscheen er een verticale streep. Hmm, niet dus? Ik pak het staafje op en nu zie ik ook een horizontale streep, een kruis! Wat is het nou? Omdat we nog niet overtuigd waren hebben we bij de drogist een digitale test gekocht. Dat moest zekerheid bieden, maar eerst tapas eten. In het restaurant brandde de test in de zak van mijn vest. Zal ik het doen, hier op het toilet? Eerst eten! Totaal verward zaten we te eten, ik had niet echt honger en kon maar aan één ding denken. Ik dronk twee glazen Spa rood met een schijfje citroen en dacht dat ik nu wel kon plassen. Op het toilet heb ik de test gedaan en daar zag ik met duidelijke digitale letters staan: zwanger 3+ (staat voor >5 weken zwanger). Ik rolde de test in een servet en legde deze met een ingehouden glimlach op tafel voor de neus van de toekomstige papa. Hier, kijk jij zelf maar!

Alles viel op zijn plek!

Je zult begrijpen dat we snel de rekening hebben gevraagd en daarna nog lang beduusd in de auto hebben gezeten met de vraag; Wat gaan we nu doen? Alles viel ineens op zijn plek, de huilbuien, gespannen borsten, versterkte geur, vermoeidheid, ik ben zwanger! Maar hoelang? Dan duurt een weekend opeens heel lang! Maandag heb ik direct een verloskundige praktijk in de buurt gebeld voor een afspraak. Wanneer was uw laatste menstruatie? Anderhalf jaar geleden, antwoord ik. Met de spiraal werd ik namelijk niet meer ongesteld. Kan ik vandaag al terecht voor een echo? Ik ben volgens mij al heel ver in de zwangerschap, vervolg ik. Ik bel u zo terug mevrouw. Een paar uur later gaat de telefoon. U kunt donderdag 15 januari terecht voor de eerste echo.

Als ik dit schrijf is het woensdag, de dag er voor en weet ik dus nog steeds niets. Ja, dat ik mij zwanger voel en dat wij heel erg blij zijn! Morgen weet ik meer en zal ik dit verhaal compleet maken.

De eerste echo

Vandaag had ik dus mijn eerste echo om 13.20 uur. Heel erg spannend natuurlijk! Ik ging liggen en de verloskundige smeerde mijn buik in met gel. Wat wij toen zagen was… een complete baby, met alles er op er aan! Hoeveel weken was ik? Het hoofd werd opgemeten en daar kwam al snel uit dat ik 17 weken en 3 dagen zwanger moest zijn. Je zult begrijpen dat wij best verbaasd reageerden, 17 weken al! Dat is al bijna op de helft! En even terug rekenen zou dit betekenen dat de conceptie rond 30 september plaats had gevonden en dit terwijl mijn spiraal 12 september verwijderd is. Niet te bevatten zo snel dat ik natuurlijk zwanger kon zijn. Wauw! Ik ben dus al 22 juni 2015 uitgerekend.

Verbaasd staren we naar de eerste foto’s van ons ongeboren kind, waarvan we ook bijna het geslacht al konden zien, mits ze de benen niet gekruist had en de navelstreng er niet voor zat.

Wat ben ik dankbaar en blij!