In mijn vorige blog schreef ik al dat ik tijdens mijn opleiding aan de Academy for Oriental and Modern Belly Dance met vleugels leerde dansen. Daardoor ontdekte ik dat vleugels een magnetische aantrekkingskracht hebben op bijna iedereen. Jong, oud, vrouw en man. Het is niets voor niets dat kunnen vliegen bij veel mensen hoog op de wensenlijst staat.
Transformatie
De vleugels die je tijdens het dansen gebruikt, lijken op die van een vlinder. De transformatie van rups naar vlinder staat symbool voor het groeiproces dat wij als mensen doormaken. Omdat wij door die transformatie niet van die prachtige vleugels krijgen, kocht ik ze zelf. Ik heb nu drie sets Isis Wings in huis, waarvan één met lichtjes en een zelfgemaakte van Nederlandse vlaggen.
Dag van verbinding
In de zomer van 2020 kreeg ik het idee om zelf Isis Wings te maken. Bij de Action kocht ik zes Nederlandse vlaggen en samen met een vriendin naaide ik ze aan elkaar. Daarmee stond ik 15 augustus tijdens de Dag van de Verbinding op het Malieveld in Den Haag. Dat jaar had ik al verschillende demonstraties voor onze vrijheid bijgewoond, als journalist voor Onafhankelijke Pers Nederland. We deden dan live verslag van de vreedzame protesten.
Demonstreren om te verbinden
Voor 2020 had ik nog nooit een demonstratie bijgewoond. Boos ergens tegen zijn past ook niet echt bij mij. Toch voelde ik in deze tijd wel de noodzaak mezelf te laten horen en zien. Ik zie demonstraties als een samenkomen van gelijkgestemden die een nieuwe wereld creëren. Aanwezig zijn met mijn vleugels doe ik op die dagen vooral om de energie te verhogen.
Pak je podium!
De Dag van de Verbinding was anders dan andere demonstraties. Het was heerlijk weer, er stond een stage truck waar sprekers en artiesten optraden. Het publiek was uitgelaten en vrolijk, het leek meer op een festival dan een demonstratie. Dat zette me aan tot een van mijn spontane acties. Daar houd ik van, als ik iets wil, dan regel ik het gewoon. Na het vaccinatie protest lied, waar ik als verpleegster op het podium stond samen met twee andere vrouwen en een zangers, bedacht ik nog een act.
The Final Countdown
Die dag stapte ik naar de organisatie en vroeg of er nog ruimte was in het programma. Dat was er en ik mocht het podium op met een nummer. Ik vroeg het nummer 'The Final Countdown’ aan, van de rockband Europe en wachtte in de kleedkamer op het moment dat ik het podium op kon. Met een geïmproviseerde show spreidde ik mijn Nederlandse vlag vleugels op de beat en genoot van het moment. Hieronder kun je het moment zien en ook de Goddess Dance Tribe die ik voor een van de World Wide Demo's had samengesteld. En ook nog het geweldige spontane moment met de veteraan op straat tijdens de parade in Amsterdam.
De naam Isis Wings is afgeleid van de godin Isis, van het oude Egypte. Zij is de belichaming van vrouwelijkheid en heeft ook prachtige vogelvleugels. Isis is ook de godin van de vruchtbaarheid.
Ik geef je vleugels
Dansen met Isis Wings is prachtig. Niet alleen voor diegenen die ernaar kijken, ook voor de persoon die ze draagt. Als ik een optreden geef met mijn vleugels om, nodig ik mensen in de zaal uit ze ook te proberen. Ik neem ook altijd vleugels in kinderformaat mee, die de gezichten van elk meisje oplichten. Ook jongetjes staan in de rij om ze uit te proberen! Volwassen meisjes zijn vaak eerst wat terughoudend, maar als ik ze eenmaal zover heb de vleugels te dragen, poseren ze vol trots met hun armen gespreid.
Spreid je armen
Het heeft iets kwetsbaars jezelf helemaal te laten zien. Met je armen wijd gespreid laat je alles van jezelf zien en je zegt daarbij onuitgesproken: Kijk naar mij! Zie mij!
Alle ogen zijn op jou gericht. Alle aandacht is voor jou. Dat is iets wat je niet gewend bent; het middelpunt van de belangstelling. Dat kan ongemakkelijk voelen. Wat je moet doen, is je overgeven om te ontvangen. De stralende ogen die betoverd naar je kijken omdat jij er zo magisch uit ziet. De complimenten die je krijgt: ‘Oh, wat mooi! Wat ben je mooi!’
Complimenten
Complimenten ontvangen is een kunst, voor sommige mensen zelfs uitermate lastig. We zijn vaak veel beter in geven, iets voor een ander doen, iemand helpen. Word jij ongemakkelijk als je een compliment krijgt? Kun je het in ontvangst nemen, zonder weerwoord te geven? Dus zonder het compliment te ontkrachten of zelfs weg te wuiven? Hoe vaak doe je dat niet in het dagelijks leven?
Ik mag ontvangen
Dansen met vleugels heeft mij geleerd om te ontvangen. Door mijzelf letterlijk te openen met mijn lichaam, nodig ik mijn publiek uit om te geven. Ik mag ontvangen. Natuurlijk geef ik op zo’n moment ook iets. Ik bied entertainment. Ik ben een artiest. Ik geef een show. Dus de uitwisseling is in balans. Ik heb dan ook geen reden om mijzelf ongemakkelijk te voelen, de weegschaal ligt immers gelijk.
Niet alleen ik krijg aandacht, ik geef mijn publiek ook alle aandacht. Met mijn ogen probeer ik verbinding te maken met alle ogen die naar mij kijken. Ik glimlach ermee, net als met mijn lippen.
Vanuit liefde
Mijn meest kwetsbare momenten (waarbij ik gek genoeg geen enkele angst voelde) waren de momenten dat ik oog in oog stond met de ME (Mobiele Eenheid). In vol ornaat stonden ze voor me en hielden me tegen. Ik maakte dan contact met de ogen die nog net door de helm zichtbaar waren en vroeg ze op de man af, met mij vleugels gespreid:
Zijn jullie hier bang voor?
Tot hoever laat jij het komen?
Jij hebt toch ook kinderen?
Waar ligt jouw grens?
En dan zag ik aan hun ogen dat ik contact had gemaakt en het hart van de ME'er had geraakt.
Voor jou:
Start morgen je dag met open armen, uitgestrekt in een V-vorm. Kijk naar jezelf in de spiegel en zeg: Ik ben veilig, ik ben geliefd en ik ben vrij!
Volg de geboorte van mijn boek
2024 is het jaar van mijn boek! Al langer ben ik zwanger van het idee, maar dit jaar gaat het er echt van komen. Ik volg de methode van Blog tot Boek van Irene van Gent om het verhaal van mijn leven te schrijven. Mijn doel is om dit in drie maanden te doen. Dit betekent dat mijn boek al in mei 2024 af kan zijn. Wil je mijn proces van blogs tot boek volgen, dan nodig ik je uit om mijn blogs te lezen. Drie maanden lang deel ik elke vrijdag om 20:00 uur een nieuw blog. Je vindt ze op deze pagina. Ik kunt mijn blogs ook wekelijks ontvangen per e-mail. Zo mis je geen enkel verhaal en breng ik je ook als eerste op de hoogte van de verschijning van mijn boek!
