datingapp

Spiritueel Daten

Ontmoet gelijkgestemde zielen!

Voeding in de wereld van de Westerse geneeskunde
07 januari 2013 
5 min. leestijd

Voeding in de wereld van de Westerse geneeskunde

Laat ik voorop stellen dat ik niet de illusie heb te kunnen spreken voor een hele beroepsgroep. Ik ben nu vijf jaar arts en beweeg mij ruim tien jaar in dat wereldje. Dus ik denk dat ik er wel een redelijk beeld van heb, maar het blijft mijn mening en mijn visie.

De reden dat ik dit schrijf is om meer openheid te creëren voor jou als geïnteresseerde in een natuurlijke levensstijl, over wat de gemiddelde arts nu eigenlijk echt weet van ‘ware geneeskunde’ en de invloed van voeding op onze gezondheid.

Geneeskunde versus medicijnen

Vroeger reageerde ik lichtelijk verontwaardigd, wanneer mensen mijn studie ‘Medicijnen’ noemden in plaats van Geneeskunde. Dat was het vak wat ik aan het leren was, de kunst van het genezen. Ik studeerde geen Medicijnen. Ik werd toch geen apotheker?

Ik leerde hoe het lichaam gebouwd is, hoe organen werken, hoe cellen werken, over bacteriën, virussen en schimmels, over ziekten en wat je ertegen kunt doen en ook hoe je met patiënten om moest gaan. Ja, ik leerde veel meer dan alleen ‘medicijnen’. Wat dachten ze wel niet?

Voeding tijdens de studie geneeskunde

In deze zesjarige studie waren ze wel wat vergeten, iets vrij cruciaals. Wat heeft het lichaam nodig om zijn functies optimaal uit te kunnen voeren? Ik wist dat de schildklier iets met jodium deed, maar had nooit stil gestaan bij het feit dat daar misschien ook daadwerkelijk jodium voor nodig was. Het kwam niet in me op, het was me niet geleerd. Laat staan dat ik wist dat je het moest eten om het te kunnen gebruiken…

Zes jaar studie, honderden uren college, waarvan welgeteld 1 uur over voeding. En dat ging alleen over voedselallergieën bij kinderen. Misschien was het zelfs minder, want ik kan mij er niks van herinneren. Over de noodzaak van vitamines en mineralen voor de functies van het lichaam is nooit met enig woord gerept.

Artsen noemen Hippocrates de grondlegger van de geneeskunde, maar zijn belangrijkste boodschap klinkt niet door in de Geneeskunde opleiding, althans niet in de opleiding die ik gevolgd heb. Deze boodschap is:

De natuur geneest, de arts is niet de meester, maar de dienaar van de natuur; hij dient de zieke terug te leiden naar gehoorzaamheid aan de wetten van de natuur.

De arts, de alleskunner

Vroeger, voor het begin van onze jaartelling, was iemand nooit alleen arts of geneeskundige. Het was normaal dat artsen zich op het hoogste niveau verdiepten in verschillende wetenschappen, zoals chemie, filosofie, botanie en astrologie/astronomie. Hippocrates was zo’n arts.

Een arts die uitblinkt in al deze wetenschappen, is tegenwoordig moeilijk te vinden. Na 6 jaar studie kies je een specialisme. Dit kan binnen of buiten het ziekenhuis, met of zonder (levende) patiënten. Wil je je niet graag specialiseren in één enkel vak, dan word je huisarts.

Medicijnen tijdens de huisartsopleiding

Voor mij werd het dus de huisartsopleiding, het vak waar alle specialismen samenkomen. Ik leerde allerlei ziektebeelden en wat ik ertegen kon doen. De oorzaak van de ziekte was niet altijd duidelijk, maar het lag zeker niet aan de voeding, werd mij geleerd. But there’s a pill for every ill.

Antibiotica, ibuprofennetjes, prednisonnetjes en wat nog meer gingen over de toonbank als snoepjes. Wat heb ik mensen aan gedaan… “U heeft een klacht, die past bij die ziekte en daar heb ik dit pilletje voor.” Of: “u heeft een klacht, geen idee waar het vandaan komt. Het gaat vast wel vanzelf over en anders zie ik u over twee weken terug.” Of: “u heeft een klacht, alle mogelijke onderzoeken zijn gedaan. Er is niks gevonden, het zal wel tussen uw oren zitten.”

Waarom o waarom?

Wat is het? Dat is de vraag die ik mij als arts stelde. Welk labeltje kan ik erop plakken? Maar de ‘waarom-vraag’ heb ik nooit gesteld. Ziekte hoorde nou eenmaal bij het leven.

Het is leuk om tot in detail te kunnen vertellen dat hypothyreoïdie (een traag werkende schildklier) veroorzaakt kan worden door thyreoïditis van Hashimoto en dat dit een chronische auto-immuunziekte van de schildklier is (je eigen lichaam maakt je schildklier kapot). Het is interessant om te weten dat dit hoofdzakelijk voorkomt bij vrouwen en in 90 tot 95% van de gevallen de oorzaak is van een niet-iatrogene hypothyreoïdie en dat de ziekte op korte of lange termijn tot totale uitval van de schildklier leidt. Maar waarom komt het voor?

De schildklier is een van de belangrijkste organen van het lichaam, we kunnen niet zonder. Ons lichaam is gemaakt om te overleven. Hoe onlogisch is het dan dat ons lichaam die schildklier kapot maakt? Waarom gebeurt dat dan?

Deze dokter had geen flauw idee

Ik had er nooit over nagedacht. Ik had het niet geleerd. Wat ik wel geleerd had, was hoe ik erachter kon komen dat het een Hashimoto was en dat ik dit kon ‘behandelen’ met een schildkliertabletje. Diagnoses stellen en symptomen bestrijden, dat was mijn vak.

Wanneer patiënten mij vroegen of het nut had om multivitamine te slikken of een alternatieve genezer te bezoeken, haalde ik mijn schouders op: “Daar weet ik te weinig van, maar als het helpt, ga uw gang.” Daar zei ik wel bij dat extra vitamines niet nodig waren, als je gevarieerd at volgens de Schijf van Vijf. En stiekem vond ik alternatieve geneeswijzen onzin.

Soms waren er patiënten die voor de zoveelste keer met dezelfde klachten kwamen voor een antibioticakuur. Ten einde raad vroegen ze me hoe dit toch kon. Ik haalde mijn schouders op: “Ik weet het niet, hier is uw recept.”

Aan de andere kant van het artsenbureau

Zo zat ik als arts voor de patiënt, een expert in het stellen van diagnoses, maar een leek als het ging om het vinden van oorzaken en een leek op het gebied van voeding. Helaas moet ik toch toegeven dat ik wel Medicijnen heb gestudeerd en geen Geneeskunde.
Ik was de gemiddelde arts.

Dokter van de toekomst

Ziekte is een teken dat er ergens in het lichaam al langere tijd een energietekort is. Aan het ontstaan van die ziekte is een heel traject vooraf gegaan. Dit traject gaat gepaard met allerlei waarschuwingssignalen als obstipatie, hoofdpijn, menstruatieklachten, etc. Maar helaas herkennen we die vaak niet als waarschuwingssignalen, maar beschouwen we die klachten als dingen die nou eenmaal bij het leven horen.

Een klacht, symptoom of ziekte is niet het eindpunt. Het is het begin van een zoektocht naar de oorzaak, het ‘waarom?’.

De tijd van specialismen is in mijn ogen passé. Je kunt niet meer alleen dokter zijn van het hart of van de longen of van de darmen of van genen. Het lichaam is geen fabriek met allerlei losse onderdelen. Het is een perfecte samenwerking van cellen, weefsels, organen én de geest. Althans, het zou perfect moeten zijn.

De dokter van de toekomst is gespecialiseerd in de hele mens. Zij (75% van de geneeskundestudenten is vrouw) is dienares van de natuur. De dokter van de toekomst bestrijdt geen ziekten, maar helpt de patiënt terug naar de natuur. Zij behandelt mensen in plaats van ziekten. Als lifestyle arts doe ik mijn best om die dokter van de toekomst te zijn!

Kijkt jouw huisarts verder dan de ziekte?

Over de schrijver
"Ik zorg zelf voor mijn gezondheid door zoveel mogelijk biologisch en suikervrij te eten, schoon water te drinken, een balans vinden in werk en ontspanning, te aarden in de natuur en op te laden in de zon. Voedingssupplementen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. Zeker nadat ik de opleiding orthomoleculaire geneeskunde (2011) deed en er achter kwam op welke manieren wij allemaal ziek worden gemaakt. De meeste mensen hebben een te kort aan de meest essentiële voedingsstoffen en zijn belast met toxische stoffen. Ontdek met mijn online programma's en recepten jouw natuurlijke levensstijl!
Layla Pansier
Door

Layla Pansier

op 07 Jan 2013

Interessant en leuk artikel heb je geschreven, een hele openbaring!

carolien
Door

carolien

op 07 Jan 2013

Heel herkenbaar. Mijn huisarts is helemaal van de pilletjes en poedertjes. Volkomen 'traditioneel'. Ben dus zelf op zoek gegaan... En gevonden. Helaas is in de reguliere geneeskunde de holistische aanpak nog maar sporadisch te vinden. Pijn in je hand? Kijk naar de hand (dat die hand in verbinding staat met de rest van je lijf is blijkbaar nooit in de leerboeken terecht gekomen, heel gek...).Mooi dat je nu de combinatie kan leggen, ik zoek nog zo'n huisarts... ;-)

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 07 Jan 2013

Waar woon je? ;) Het begint te komen, langzaam, maar zeker.

Karin
Door

Karin

op 07 Jan 2013

Interessant om te lezen. Volgens mij is mijn huisarts (kom er gelukkig niet zo vaak) meer van het afwachten waarna de volgende stap medicijnen is.

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 07 Jan 2013

Gelukkig is het lichaam heel goed in staat zichzelf te genezen. Daar maken huisartsen handig gebruik van; moeder natuur en vadertje tijd, dat zijn de beste geneesmiddelen.

marja
Door

marja

op 07 Jan 2013

heel erg bedankt voor je openheid! 't is een heel herkenbaar verhaal als je bij de huisarts eens een vraag stelt over voeding dan komt er meestal een ontwijkend antwoord omdat de huisarts niets van voeding en gezondheid weet.

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 07 Jan 2013

Ik was ook ooit zo en ik zie het nog bij mijn (oud-)collega's. Voeding wordt gezien als vulling, niet als noodzaak voor gezondheid.

Karin van Holland
Door

Karin van Holland

op 07 Jan 2013

Mooi artikel,dat zouden meer dokters moeten uitdragen....En een ander soort (dokters)recepten uitschrijven in veel gevallen (bedankt voor je E-boek).

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 07 Jan 2013

Dank je Karin en graag gedaan. De zorgkosten rijzen de pan uit. Mensen zijn op zoek, ze maken zich zorgen. Je ziet het op sites als deze, op Facebook, boeken in de winkels, overal. De wereld is in beweging. Artsen hebben alleen de neiging om wat trager te bewegen...

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 07 Jan 2013

Dank je en graag gedaan Karin! Patiënten komen tot inzicht en gaan op zoek naar alternatieve behandelingen. Artsen (ik zelf ook) hebben nogal de neiging om stevig vast te houden aan wat ze denken te weten. Verandering is pijnlijk, maar dat inzicht lijkt langzaam hier en daar door te breken.

Mayke
Door

Mayke

op 07 Jan 2013

Goed artikel Jenaida! :)

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 09 Jan 2013

Dank je!

Angelika
Door

Angelika

op 07 Jan 2013

Goed artikel ! Ook mijn huisarts wist totaal niks van voeding. Na 8 jaar eindelijk doorgestuurd naar de internist in Weert voor een lactose en glutentest. Volgens mijn arts viel ik niet af dus gluten was het probleem niet. Zelfs foto's van 'zwangere' buik en bijna witte ontlasting werden niet serieus genomen. Gelukkig wist deze internist wel beter en wat ben ik nu een gelukkig en gezond mens. Ik heb een commerciele functie in de zorg, spreek veel artsen en specialisten die mensen met diabetes begeleiden maar voor mijn gevoel wordt er naar de data gekeken en nauwelijks naar de mens zelf. Kennis over voeding is voor mij een must maar er is een overkill. De ondersteuning van miss natural door een arts vind ik fantastisch.

Astrid
Door

Astrid

op 08 Jan 2013

Om op de vraag onderaan het artikel te antwoorden: ik heb geen idee of mijn huisarts verder kijkt dan zijn opleiding/mijn ziekte, want ik zie mijn huisarts nooit, ik heb werkelijk geen idee hoe die eruit ziet. Ik heb ooit een assistente gezien om mijn man en mij in te schrijven.Ik ben wel blij dat er steeds meer huisartsen verder kijken dan alleen wat een pilletje kan doen, hopelijk worden dat er veel meer en zal er in de opleiding meer over voeding gaan komen, want het is waar dat gezonde veoding veel meer doet voor je lijf dan de meeste mensen beseffen.Nog zo'n mooie uitspraak van Hippocrates: Let food be thy medicine and medicine be thy food!Een maar al te ware uitspraak.

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 09 Jan 2013

Gelukkig ken je je huisarts niet, haha. Houden zo! Hippocrates had door hoe het in elkaar zit, maar de gemiddelde arts...

Ellen
Door

Ellen

op 08 Jan 2013

Inderdaad, ik zoek ook nog zo'n huisarts, haha. Mijne verteld inderdaad altijd doodleuk: "neem maar wat rust, komt het vanzelf goed" terwijl ik al bijvoorbeeld er 3 maanden mee loop. Tevens werd mij een keer gezegd terwijl ik me door mijn darmen doodziek voelde: "ach, je gaat er niet dood aan, hè..." Grrr...

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 09 Jan 2013

Ik hoop dat het nu beter met je gaat.

Rachel
Door

Rachel

op 08 Jan 2013

Heel toepasselijk, vorige week bij de huisarts geweest i.v.m. blaasjes op mijn tong en rode vlekjes op mijn kin. "Ja, kan vitaminetekort zijn of een virus...". Hij gaat achter zijn pc zitten, tikt een beetje en mompelt "ja, misschien toch een broertje of zusje van het herpesvirus", nog wat getik en eindconclusie: "ik kan geen diagnose stellen, ik geef je iets ter verzachting." En dan wordt je naar huis gestuurd met een verdovend gelletje voor op je tong! Daar heb ik niks aan. Heb ik nu een virus of niet, heb ik een vitaminetekort of niet???? Hij vroeg helemaal niet door! Ik ga van de week voor darmklachten naar een osteopaat, zij kijken ook meer naar het lichaam als geheel, ik ben benieuwd wat ik te horen krijg...

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 09 Jan 2013

Ja, zo zat ik er ook ooit bij... Gelukkig heb je een osteopaat gevonden! Ik hoor graag het vervolg.

Helene de Winter
Door

Helene de Winter

op 08 Jan 2013

Al zo'n 15 jaar eet ik suikervrij/arm. Vooral omdat mijn opa en vader allebei ouderdomssuiker/diabetes2 hadden. Mijn opa leeft niet meer maar van mijn vader kan ik inmiddels bijna zeggen dat hij diabetes had! Als ex-verpleegkundige (wordt je dat ooit helemaal ex?) ben ik nog steeds enorm in voeding geinteresseerd. Inmiddels wel op een ander niveau dan dat ik als verpleegkundige had ;) Het boek 'Say no to diabetes'van Patrick Holford kwam mij onder ogen en leek me fascinerend. Ik heb het inderdaad gelezen als een thriller.... Het is geen oerdieet maar wel heel 'low carb' en de koolhydraten die wel gegeten worden hebben een lage glycemisch lading. Na een tijdje proberen mijn ouders te overtuigen ('wij eten al gezond') zijn ze toch begonnen en inmiddels gebruikt mijn vader nog maar een derde van de insuline, voelt hij zich stukken beter, zijn zijn bloedsuikers gestabiliseerd (hij had veel hypo's), is zijn cholesterol omlaag, is zijn bloeddruk lager etc. Hopelijk gaat ook de neuropathie die hij in zijn voeten heeft nog minder worden. En dat terwijl zijn arts en zijn diabetesverpleegkundige maar bleven zeggen dat hij alles goed deed met zijn standaard diabetes dieet en dat er niet anders was dat kon helpen......

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 09 Jan 2013

Wat goed dat je zelf dokter hebt kunnen zijn voor je ouders, vooral voor je vader. De westerse geneeskunde is zo gemakzuchtig geworden ten aanzien van diabetes. Je kunt alles eten en drinken wat je wilt. Gaat je suiker omhoog, dan spuit je maar wat meer insuline of krijg je een pilletje extra. Het hele oorzaak-gevolg gebeuren is weg.

Caroline
Door

Caroline

op 09 Jan 2013

Een actueel onderwerp op het moment in mijn leven! Ik ga zeker op zoek naar een holistisch arts, ik kijk uit naar volgende artikelen van Jenaida!

Jenaida van Wijk
Door

Jenaida van Wijk

op 14 Jan 2013

Succes met je zoektocht Caroline!

Capri
Door

Capri

op 05 Nov 2013

Hallo Jenaida, Wat fijn dat je je hebt kunnen losmaken van de symptoombestrijdende westerse geneeskunde. "Westers" betekent vaak vooruitstrevend, maar wat betreft geneeskunde lopen ze niet eens eeuwen maar millennia achter hier in het Westen. Met als enige reden: aan medicijnen is veel geld te verdienen, en als je mensen écht geneest met goede voeding heb je bijna geen patiënten meer?Kort door de bocht natuurlijk, want bij die "goede voeding" kunnen bijna alle mensen wel wat sturing gebruiken. De gangbare ideeën daarover slaan volledig de plank mis en ieder lichaam is verschillend. Genoeg werk over voor mensen die van genezen hun vak maken.Om je vraag te beantwoorden: nee mijn huisarts kijkt niet verder dan de ziekte. Specialisten ook niet, die kijken alleen maar met oogkleppen op naar 1 klein stukje en ik heb er nogal wat gezien in mijn leven. Op zeer jonge leeftijd werd astma geconstateerd met diverse allergieën. Een hele berg medicijnen, wekelijkse injecties en regelmatige dokters- en ziekenhuisonderzoeken volgden. Dat heeft een enorme impact op een kleuter. Tegen de tijd dat ik 15 was, dacht ik dat het normaal was dat je elke 3 weken bij de huisarts zat, voorheen was ik er namelijk nog vaker. Mijn klachten bleven dus ik bleef terugkomen, en steeds vaker kreeg ik te horen dat het wel tussen mijn oren zou zitten. Mijn klachten waren immers zo divers en zo vaag/ onmeetbaar (prikkelbare darmsyndroom, benauwdheid, buikpijn, menstruatieklachten, hoofdpijn, gewrichtsklachten, continue "verkouden" en extreme en langdurige vermoeidheid, ik kon als 15-jarige niet eens meer de trap op lopen of fietsen zonder helemaal uitgeput te zijn...). Tot mijn huisarts een keer zei "je hoeft niet elke keer te komen voor een receptje hoor". Ik was verbijsterd. Dacht ie dat ik daarvoor kwam?! Ik wilde alleen maar beter worden! Na de eindeloze lijst bezoekjes aan diverse specialisten (longartsen, kno-artsen, allergoloog, dermatoloog) was mijn vertrouwen tot een nulpunt gedaald. Zeker toen ik last kreeg van bijwerkingen kreeg van de medicijnen en daar vragen over had, te horen kreeg van mijn longarts dat ik niet zo flauw moest doen en gewoon die medicijnen moest nemen. Hij wist wat het beste voor me was. En of ik onderhand mijn ziekte eens wilde accepteren! Euh nee, dat wil ik niet! Is dat zo vreemd? Dat je als jong persoon gewoon gezond wilt zijn? Als je zelf gaat zoeken (lang leve google) ben je een lastige patiënt. Mijn arts keek me aan of ik groen haar had toen ik vertelde dat ik olijfolie op mijn eczeem smeerde tegen de jeuk. Daar had ze toch zeker wel wat beters voor voorgeschreven, hoe lang blijven de klachten weg met die categorie 3 hormoonzalf? Waarop ik antwoordde: "weg? ze worden niet eens een beetje minder!" Tja dan ben je uitbehandeld, wen er maar aan. Inmiddels ga ik niet meer naar specialisten maar mijn klachten zijn niet minder. Voor wat betreft het zorgsysteem in Nederland (met teruggave via CAK voor extra kosten gemaakt voor chronische ziekte) ben ik wonderbaarlijk genezen, want de medicijnen die ik nog gebruik zijn ofwel uit het basispakket gegooid (anti-histaminica) of ik gebruik "niet meer genoeg". (?!) De overige extra kosten die ik maak worden niet in aanmerking genomen. Ik baal ervan dat ik veel minder energie heb dan mijn schoonmoeder die 2x zo oud is als ik. Ik baal ervan dat ik tegen mijn kinderen moet zeggen nee sorry nu kan mama even niet spelen/ wandelen, ik heb niet genoeg lucht. Ik ben nu een zoektocht bezig naar gezonde voeding maar behalve dat ik door de bomen het bos af en toe niet meer zie, weet ik niet goed waar ik beginnen moet omdat nooit getest is waar mijn lichaam tekorten aan heeft, of teveel of overgevoelig voor is. Misschien doe ik het wel helemaal verkeerd en merk ik daarom nog geen resultaat. Dat maakt het nog moeilijker om te breken met je levenslange voedingsgewoontes. Plus al dat ongeleid uitproberen is een dure hobby. Wat zou het fijn zijn om bij de reguliere medische zorg terecht te kunnen voor "echte geneeskunde" met als basis goed voedingsadvies en preventieve onderzoeken. Maar met een minister als Edith Schippers gaat dat niet gebeuren... Die vindt dat veel te zweverig en vertrouwt alleen op macht aan de verzekeraars en kostenbesparing (korte termijndenken) als toverwoord.

Desmond
Door

Desmond

op 11 Nov 2013

Ik heb geen vertrouwen in mijn huisarts. "Het zit tussen je oren." Ik werd van de huisarts naar een psychiater of zo iets gestuurd en weer terug en weer terug, heen en weer, keer op keer. Dat spelletje geven ze niet zo gauw op. Ikke wel....Hoe vind ik nou een huisarts die met me mee denkt. Die niet stopt met zoeken tot die de kern van de oorzaak heeft gevonden en de juiste behandeling heeft gevonden? Ik heb geen zin meer om huisartsen uit te proberen die niet blijken te zijn waar ze zich voor uit geven.Ik heb mijn zorgverzekeraar De Friesland al gevraagd. Die houden zich ook niet bezig met de kwaliteit van huisartsen. Wie wel?

Wim Roskam
Door

Wim Roskam

op 11 Jun 2014

Wat een geweldig en openhartig verslag van deze nu bewuste arts!

Reactie plaatsen

Activeer jouw innerlijk vuur!

Ik schrijf momenteel mijn boek 'Dansen tussen Vuur & Water' en publiceer elke week een nieuw verhaal. Laat hier je naam en e-mail achter om deze elke vrijdag om 20:00 uur te ontvangen.
Boek Eva van Zeeland

reading